Ιστορικό Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων

Στην Ελλάδα από το 1839 άρχισαν να ιδρύονται Δικηγορικοί Σύλλογοι στη βάση των κοινών διατάξεων που ίσχυαν για τα σωματεία. Το έτος 1908 δια νόμου ιδρύθηκαν Δικηγορικοί Σύλλογοι αποτελούντες Ν.Π.Δ.Δ. συγκροτούμενα και πο­λιτευόμενα όπως όριζε ο νόμος.

Οι Δικηγόροι στα Ιωάννινα ασκούσαν προ του 1913 τη Δικηγορία βάσει: α) των Νόμων περί εξετάσεων των Δικηγόρων και β) Του Νόμου περί Δικηγόρων των τακτικών Δικαστηρίων του Β' βιβλίου του Οθωμανικού Κώδικα .

Μετά το 1913 και μέχρι το 1926 ίσχυε ο Νόμος περί ιδρύσεως Δικηγορικών Συλλόγων ως Ν.Π.Δ.Δ., ο οποίος είχε ψηφισθεί το 1908 από το Ελληνικό Κράτος. Έκτοτε οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, με την εφαρμογή του Νόμου περί Δικηγόρων, τον Μάιο του 1926, οργανώθηκαν και λειτουργούν πληρέστεροι. Με την εφαρμογή του ανωτέρω νόμου «οι εν τη περιφέρεια Πρωτοδικείου ασκούντες το λειτούργημα του Δικηγόρου αποτελούσιν Δικηγορικόν Σύλλογον, του οποίου πάντες υποχρεωτικώς είναι μέλη».

Ο Δικηγορικός Σύλλογος αρχικά διοικείται από Συμβούλιο, το οποίο εκλεγόταν ανά διετία και εκπροσωπείται υπό του Προέδρου. Από το 1917 καταργήθηκε η θέση του προέδρου ανά διετία και καθορίσθηκε να εκτελούν καθήκοντα προέδρου διαδοχικώς οι σύμβουλοι κατά σειράν αρχαιότητος και η αρμοδιότητα του προέδρου θα διαρκεί για  ένα μήνα. Η θέση του προέδρου του Δ.Σ. υπό την σημερινή  μορφή άρχισε να ισχύει από το 1926. Την 18-22 Δεκεμβρί­ου του 1927 με πρωτοβουλία του Δ.Σ. Αθηνών συνήλθε το 1ο πανελλήνιο συνέ­δριο των Δικηγορικών Συλλόγων του Ελληνικού κράτους, το οποίο ασχολήθηκε με θέματα του κλάδου. Έτσι και οι Δικηγόροι του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων οργανώθηκαν σε Σύλ­λογο ως Ν.Π.Δ.Δ. από το 1926 και μετά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Πάρα πολλές σημαντικές αποφάσεις έλαβαν τα εκάστο­τε Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων.

Κάποιες από τις πιο σημαντικές, οι οποίες ελήφθησαν με γνώμονα τη λογική και το δίκαιο, ανεπηρέαστες από κάθε προσωπική αντιπάθεια ή πολιτική αντιπαράθεση, είναι οι ακόλουθες :

α) Η υπ' αριθμ. 25/11-12-1936 απόφαση,  με Πρόεδρο του Δ.Σ. τον Γ. Νιαβή και μέλη, τους Β. Τσιαντή, Κ. Στεφόπουλο, Σ. Μπότσιο και Αγαθ. Κωνσταντινίδη, για την οποία αποφασίσθηκε ομόφωνα, ο Δ.Σ. Ιωαννίνων να μη συμμετά­σχει στη σύσκεψη της Γενικής Διεύθυνσης Ηπείρου, διότι θεωρούσε τον Πρόεδρο του Δ.Σ. Γ. Νιαβή ως ανεπιθύμητο και ζητούσε την εκπροσώπηση του Δ.Σ. Ιωαννίνων υπό του μέλους του Β. Τσιαντή.

Το Δ.Σ. με το υπ'αριθμ. 142/1936 έγγραφό του προς τον Γ.Δ.Η., το οποίο  κατέθεσε το μέλος του Συλλόγου Β. Τσιαντής, εξηγούσε λεπτομερώς τους λόγους της μη συμμετοχής του Δ.Σ. Ιωαννίνων στη σύσκεψη της Γ.Δ. Ηπείρου.

β) Η υπ' αριθμ. 27/21-1-1937 απόφαση, προεδρεύοντος του Β. Τσιαντή και των μελών του Δ.Σ. Κ. Στεφόπουλου, Στ. Κατσαόήμα, Αθ. Κούρεντα και Αγαθ. Κωνσταντινίδη, με την οποία αποφασίσθηκε η έκτακτη σύγκληση της Γ.Σ. των με­λών του Συλλόγου για να διαμαρτυρηθεί ο Δ.Σ. Ιωαννίνων για τη σύλληψη του Προέδρου του Συλλόγου Γ. Νιαβή.

γ) Η υπ’ αριθμ. 63/20-10-1944 απόφαση του Δ.Σ. με πρόεδρο τον Β. Σόμπολα και μέλη, τους Κ. Στεφόπουλο, Σωκ. Γκιώκα, Στ. Μπότσιο, Αθ. Κίτσιο και Ιωάννη Σπανό. Με την ως άνω απόφαση του Δ.Σ. απεστάλη έγγραφο προς τον Γενικό Αρχηγό των Εθνικών Ανταρτικών ομάδων, στον Στρατιωτικό Διοικητή της πόλης των Ιωαννίνων, για τη σύλληψη και τιμωρία των προδοτών κατά τον Γερμανό ιταλικό πόλεμο.

δ) Η υπ' αριθμ. 93/24-7-1948 ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. με Πρόεδρο τον Β. Σόμπολα και μέλη, τους Αριστ. Πατσέλη, Β, Γιαννάκο, Κ. Στεφόπουλο, Σ. Μπότσιο και Αθ. Κίτσιο, με την οποία αποφασίσθηκε ν' αποσταλεί η παραπάνω απόφαση προς τον Διοικητή του Α' Σώματος Στρατού, Στρατηγό Θρασύβουλο Τσακαλώτο και προς τον Διοικητή της VIII Μεραρχίας, Στρατηγό Ανδρέα Μπαλοδήμο, προκειμένου να διαταχθεί η αναστολή της υπ' αριθμ. 253/1948 απόφασης του Εκτά­κτου Στρατοδικείου Ιωαννίνων, με την οποία είχαν καταδικαστεί σε θάνατον 48 πολίτες των Ιωαννίνων.

ε) Η υπ' αριθμ. 13/8-7-1975 ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. με Πρόεδρο τον Σ. Σπέγγο και μέλη, τους Αγ. Τοπάλη, Σ. Κατσαδήμα, Π. Μαρνέλη, Β. Καράσα, Γ. Μπέστα και Σ. Στεφόπουλο, με την οποία το Δ.Σ. τάχθηκε κατά του υπ’ αριθμ. 684/1975 βουλεύματος του Αρείου Πάγου δια του οποίου είχε χαρακτηριστεί στιγμιαίο το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας (για την 21.4.1967)

Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του Συντ. Δικηγόρου, Απόστολου Γκίκα, "Ο ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ) 1913-1999" ΈΚΔΟΣΗ Δ.Σ.Ι. 2000 επί Προεδρίας Ηλία Πολύμερου. 

ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ