Τα Δικαστήρια των Ιωαννίνων, επί Τουρκοκρατίας, στεγαζόταν στο Μεγαλοπρεπές Διοικητήριο, το οποίο είχε θεμελιωθεί στην πόλη των Ιωαννίνων επί τουρκοκρατίας, την 12η Οκτωβρίου 1870 από τον Ρασήμ Πασσιά (άπαντα Δ. Σαλαμάγκα) και στο οποίο στεγάζονταν όλες οι Διοικητικές και Δικαστικές Υπηρεσίες της πόλης των Ιωαννίνων. Βρισκόταν στην κεντρική πλατεία της πόλης, στο σημείο όπου και σήμερα στεγάζεται το κεντρικό κατάστημα του Δημαρχείου Ιωαννίνων.
Μετά την πρώτη μερική καταστροφή του Διοικητηρίου το 1919, το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς μετά από δεύτερη πυρκαγιά το 1926. Τα Δικαστήρια των Ιωαννίνων, Πρωτοδικείο, Ειρηνοδικείο, Πταισματοδικείο, Κακουργοδικείο, έμειναν άστεγα.
Τα τότε Δ.Σ. του Συλλόγου, άρχισαν έναν αγώνα για την εξεύρεση στέγης για τη λειτουργία των δικαστηρίων. Δυστυχώς δεν υπήρχε κατάλληλο κτίριο για τη στέγαση όλων των Δικαστηρίων σε ένα ενιαίο κτίριο, με αποτέλεσμα αυτά να στεγασθούν σε διαφορετικά κτίρια και σε διαφορετικά σημεία της πόλης.
Το Πρωτοδικείο στεγάστηκε στο κτίριο της «ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟΥ ΥΦΑΝΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» επί της οδού Παπάζογλου, το οποίο μισθώθηκε το 1922 για τον λόγο αυτό και λειτούργησε αρχικά το Πολιτικό Τμήμα του Πρωτοδικείου Ιωαννίνων. Το Ποινικό Τμήμα του Πρωτοδικείου και το Κακουργοδικείο στεγαζόταν σε μία πτέρυγα του παλιού τουρκικού κτιρίου του Στρατοδικείου Ιωαννίνων, επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου και στη συνεχεία μεταφέρθηκαν και αυτά στην «ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟ ΥΦΑΝΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ». Έγινα προσπάθειες μεταστέγασης σε άλλα κτίρια αλλά χωρίς αποτέλεσμα, οπότε το Πρωτοδικείο παρέμεινε στεγασμένο στο παραπάνω κτίριο της «ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟΥ ΥΦΑΝΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» μέχρι το 1976, όταν τελικά μεταφέρθηκε και στεγάζεται στο ανεγερθέν Δικαστικό Μέγαρο, στο οποίο στεγάζονται μέχρι σήμερα.
Το Ειρηνοδικείο και Πταισματοδικείο των Ιωαννίνων, το 1922, στεγάσθηκαν αρχικά, σε μισθωμένο κτίριο επί της οδού Μ. Μπότσαρη, απέναντι από το Ταχυδρομείο της πόλης, εκεί όπου και σήμερα στεγάζεται το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Οι συνεδριάσεις των δικαστηρίων αυτών από την 24-6-1932 πραγματοποιούνταν στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου (ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟ). Το 1937 τα ως άνω Δικαστήρια μεταφέρθηκαν σε μισθωμένο αυτοτελές οίκημα στην αρχή της οδού Ν. Ζέρβα στο σημείο όπου βρισκόταν το Υποκατάστημα της Εμπορικής Τραπέζης. Το 1962 μετεφέρθησαν επί της οδού Πυρσινέλλα 16 και Γρ. Σακκά, σε μισθωμένο οίκημα, στο κτίριο όπου στεγαζόταν αρχικά η Αγροτική Τράπεζα και τελικά στεγάστηκαν στο υπάρχον Δικαστικό Μέγαρο από το 1976.
Το Εφετείο Ιωαννίνων, την 15-3-1943 στεγάσθηκε στην οδό Καστρισόϊα (οικία Αδαμίδη). Στη συνεχεία το 1959 ή 1960 μετεφέρθη επί της οδού Χατζή Πελερέν, στο κτίριο όπου στεγαζόταν το Γραφείο Συγκοινωνιών της Νομαρχίας Ιωαννίνων και σήμερα λειτουργεί ξενοδοχείο. Με την εγκαινίαση του Δικαστικού Μεγάρου το 1976, μεταφέρθηκε εκεί.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο από την ίδρυση του, συνεδρίαζε στο Πρωτοδικείο Ιωαννίνων «ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟ» τα δε γραφεία Δικαστών και Υπαλλήλων στεγαζόταν ε κτίριο επί της οδού Παπαδοπούλου. Το 1976 μετεφέρθη στο Δικαστικό Μέγαρο.
Το Διοικητικό Εφετείο από της ίδρυσή του, στις 14-6-1993 στεγάστηκε απευθείας στο Δικαστικό Μέγαρο.
Τέλος το Στρατοδικείο Ιωαννίνων (Έκτακτο και Διαρκές) στεγάζεται στο Στρατιωτικό κτίριο, που βρίσκεται επί της οδού Ελ. Βενιζέλου και Παπαδοπούλου μέχρι σήμερα.
Το Δ.Σ. του Δ.Σ. Ιωαννίνων, από τον Μάιο του 1923, άρχισε έναν αγώνα για την ίδρυση Εφετείου στην πόλη των Ιωαννίνων. Στις 24 Μαΐου 1923, απεστάλη το πρώτο έγγραφο εκ μέρους του Δ.Σ. προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, με το οποίο ζητούσε την ίδρυση Εφετείου στα Ιωάννινα. Δέον δε να σημειωθεί, ότι μέχρι την ίδρυση Εφετείου στα Ιωάννινα το 1942, το Πρωτοδικείο Ιωαννίνων υπαγόταν στο Εφετείο Κέρκυρας.
Στις 7 Φεβρουαρίου 1936, κατόπιν της υπ' αριθμ. 2/1936 αποφάσεως του Δ.Σ. προτείνονται συντονισμένες ενέργειες μεταξύ των Δικηγορικών Συλλόγων, Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας και Γρεβενών για την ίδρυση του Εφετείου.
Στις 17 Μαρτίου 1936, το Δ.Σ. του Συλλόγου μετέβηκε στην Άρτα και Πρέβεζα, για να συντονίσουν τις ενέργειες μαζί με τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τους Δημάρχους των πόλεων αυτών, για το «φλέγον θέμα του Δικηγορικού κόσμου της Ηπείρου και γενικώς του πληθυσμού της Ηπείρου».
Στις 15 Μαΐου 1936, υπό του Εφέτου Παπαστάμου, συντάχθηκε σχέδιο νόμου και εισηγητική έκθεσης, σχετικά με την ίδρυση του Εφετείου, το οποίο, αφού εγκρίθηκε από το Δ.Σ. και υπογράφηκε από τους Βουλευτές του Νομού Ιωαννίνων, εστάλη στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Στις 23 Ιουνίου 1936, μετά από πρόταση του προέδρου του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, συγκλήθηκε συγκέντρωση στο Δημαρχιακό κατάστημα Ιωαννίνων, για τον ορισμό οκταμελούς επιτροπής, προς παρακολούθηση και προώθηση του θέματος του Εφετείου.
Στις 14 Οκτωβρίου 1936, το Δ.Σ. του Συλλόγου παρέθεσε μέχρι και δεξίωση, στους Υπουργούς Παιδείας, Προνοίας και Υγείας, και στον Υπουργό Γ.Δ. Ηπείρου, που επισκέφθηκαν τα Ιωάννινα με σκοπό να θέσουν το θέμα της ίδρυσης του Εφετείου και να συμβάλουν στην επίτευξη του παραπάνω σκοπού.
Ο αγώνας του Δ.Σ. για την ίδρυση του Εφετείου, συνεχίστηκε με μεγαλύτερη πίεση προς τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης. Έτσι στις 4 Μαρτίου 1937, εστάλη και νέο έγγραφο προς τον αρμόδιο Υπουργό.
Ο Δ.Σ. στην προσπάθεια ίδρυσης του Εφετείου, είχε και την θερμή συμπαράσταση των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών, Ηρακλείου και Ροδόπης.
Οι προσπάθειες του Δ.Σ. ποτέ δεν εγκαταλείφτηκαν. Τον Ιούνιο του 1937, κατά την επίσκεψη του τότε Πρωθυπουργού και Υπουργού Δικαιοσύνης στα Ιωάννινα, το Δ.Σ., μετ' άλλων Συλλόγων της πόλης συμμετείχε σε σύσκεψη, στο Δημαρχιακό κατάστημα Ιωαννίνων, και ζήτησε από τον Πρωθυπουργό, την ίδρυση του Εφετείου, δηλαδή «την εκπλήρωση του Πανηπειρωτικού ονείρου».
Στις 22 Οκτωβρίου 1941, το Δ.Σ., επανέρχεται εκ νέου για την ίδρυση του Εφετείου, δι' εγγράφου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, με την παρέμβαση του τότε Μητροπολίτου Ιωαννίνων αειμνήστου Σπυρίδωνος και των Δικηγορικών Συλλόγων Άρτας και Πρέβεζας.
Η προσπάθεια αυτή της ίδρυσης του Εφετείου συνεχίσθηκε ανελλιπώς, όταν, μετά από πολλούς αγώνες, οι οποίοι διήρκεσαν είκοσι έτη (1923 - 1942), με το υπ' αριθμ. 1509/22-5-1942 Νομοθετικό Διάταγμα ιδρύθηκε το Εφετείο Ιωαννίνων, στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγονται τα Πρωτοδικεία Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, όπως και η περιφέρεια Θεσπρωτίας, δεδομένου ότι τότε υπήρχε ενιαία νομαρχιακή και δικαστική περιφέρεια με τα Ιωάννινα. Το 1946 ιδρύθηκε Πρωτοδικείο Θεσπρωτίας με έδρα την Ηγουμενίτσα και υπήχθη στο Εφετείο Κερκύρας το έτος 1949. Η έναρξη της λειτουργίας του Εφετείου, ορίσθηκε την 11η Φεβρουαρίου 1942, η οποία αναβλήθηκε για την 15-3-1943, όταν με μεγάλη επισημότητα τελέσθηκαν τα εγκαίνια.
Κατά την τέλεση των εγκαινίων μεγάλη εντύπωση προκάλεσαν οι εμπεριστατωμένοι λόγοι του τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων αειμνήστου Σπυρίδωνος, του πρώτου Εισαγγελέα κ Δ. Λεονταρίδη και του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Λέναδρου Μίσιου.
Η πρώτη σύνθεση του Εφετείου Ιωαννίνων ήταν:
Πρόεδρος: Στυλιανός Μαυρομιχάλης Εφέτες: Π. Λαμπρόπουλος, Λέανδρος Μίσιος πρόεδρος Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου, Εισαγγελέας: Δ. Λεονταρίδης
Γραμματεύς: Β. Κασσιούμης
Παρά τη λειτουργία του Εφετείου επί μία δεκαετία, τον Μάιο του 1953 υπήρχαν πληροφορίες περί της κατάργησης του Εφετείου Ιωαννίνων και της υπαγωγής της περιφέρειας του Εφετείου Ιωαννίνων στο Εφετείο Λάρισας.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου σε συνεργασία μετά των Δ.Σ. Άρτας και Πρέβεζας ανέθεσαν στον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, αείμνηστο Σπυρίδωνα, πρώην Μητροπολίτη Ιωαννίνων, να ενεργήσει κατά την κρίση του κάθε σκόπιμη ενέργεια για τη ματαίωση της ουσιαστικής κατάργησης του Εφετείου, γεγονός το οποίο επιτεύχθηκε και παρέμεινε το Εφετείο στα Ιωάννινα.
Μετά την παραπάνω αποτυχημένη προσπάθεια κατάργησης του Εφετείου Ιωαννίνων, το 1961 καταβλήθηκε νέα προσπάθεια να μεταβληθεί το Εφετείο σε μεταβατικό, με έδρα την Λάρισα, όταν και πάλι, κατόπιν συντονισμένων ενεργειών και η προσπάθεια αυτή απέτυχε.
Το 1961, ιδρύθηκαν σε δέκα πόλεις της Ελλάδας τα πρώτα Διοικητικά Πρωτοδικεία, μη συμπεριλαμβανομένης της πόλης των Ιωαννίνων.
Στις 27 Δεκεμβρίου 1961, το Δ.Σ., δι' εγγράφου του διαμαρτυρήθηκε προς τον Υπουργό Οικονομικών, για τη μη ίδρυση στην Ήπειρο Διοικητικού Πρωτοδικείου με έδρα τα Ιωάννινα.
Μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες των Διοικητικών Συμβουλίων δια του υπ' αριθμ. 764/1963 ΒΑ, δημοσιευθέντος στο υπ' αριθμ. 228/23-12-1964 Φ.Ε.Κ., ιδρύθηκε στην πόλη των Ιωαννίνων Διοικητικό Πρωτοδικείο με έδρα τα Ιωάννινα και μεταβατικό στην Άρτα και Πρέβεζα.
Οι συνεδριάσεις του Διοικητικού Πρωτοδικείου πραγματοποιούνταν στην ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟ ΥΦΑΝΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, όπου συνεδρίαζε και το Πρωτοδικείο Ιωαννίνων. Τα γραφεία δε του Διοικητικού Πρωτοδικείου (γραφεία Δικαστών -υπαλλήλων) στεγάζονταν στον Α' όροφο πολυκατοικίας επί της οδού Παπαδοπούλου, εκεί όπου βρίσκεται σήμερον το αρτοποιείον «Κωστή».
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ιωαννίνων, υπαγόταν στην αρμοδιότητα του Εφετείου Πατρών μέχρι την 14η Ιουνίου 1993, όταν υπήχθη στο Εφετείο Ιωαννίνων.
Πριν την ίδρυση του Διοικητικού Πρωτοδικείου στα Ιωάννινα, οι φορολογικές διαφορές, επιλύονται από επιτροπή, αποτελούμενη εκ του εκάστοτε εφόρου και δύο μελών του Δικηγορικού Συλλόγου.
Τον Ιανουάριο του 1965 πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου, με σύνθεση τους:
Πρόεδρος: Θωμάς Δασκαλόπουλος, Μέλη: τον Πρωτοδίκη: Γεώργιο Αλεξίου, τον Πάρεδρο: Νικόλαο Κάμβο και Γραμματέα: τη Σπυριδούλα Παντουβάνη.
Στα Ιωάννινα από την 23η Δεκεμβρίου 1964, λειτουργούσε το Διοικητικό Πρωτοδικείο με έδρα τα Ιωάννινα και μεταβατικό στην Άρτα, Πρέβεζα και υπαγόταν στο Διοικητικό Εφετείο Πατρών.
Με την υπ' αριθμ. 2/1978 απόφαση του Δ.Σ., αποφασίσθηκε ομόφωνα η αποστολή εγγράφου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, στο οποίο θ' αναφέρονται λεπτομερώς οι λόγοι, οι οποίοι συνηγορούν στην ίδρυση στην πόλη των Ιωαννίνων Διοικητικού Εφετείου. Το δε Δ.Σ. να κινηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις και προς όλους τους αρμόδιους παράγοντες τονίζοντας την επιβεβλημένη και άμεση ανάγκη της ίδρυσης του Διοικητικού Εφετείου για ολόκληρη την Ήπειρο, τόσο για οικονομικούς, όσον και για εθνικούς λόγους.
Το ανωτέρω θέμα αδράνησε για λίγο όπως προκύπτει από τις αποφάσεις του Δ.Σ.
Στις 28 Νοεμβρίου 1985, κατόπιν προτάσεως του τότε Γ.Γ. του Δ.Σ. Ιωαννίνων, Ν. Μάργαρη, επανήλθε το θέμα για την ίδρυση Διοικητικού Εφετείου, με έδρα τα Ιωάννινα. Η πρόταση έγινε ομόφωνα δεκτή από το Δ.Σ. και προς τούτο εστάλη έγγραφο προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τον Υπουργό Οικονομικών, για την ίδρυση Διοικητικού Εφετείου στα Ιωάννινα, με δικαιοδοσία τους Νομούς Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και Κερκύρας. Από τότε άρχισε ένας διαρκής αγώνας για την ίδρυση του.
Στις 13 Ιουνίου 1986, έγινε συνάντηση μεταξύ των προέδρων των Δ.Σ. των Δ.Σ. Άρτας, Πρέβεζας, Ηγουμενίτσας, Κερκύρας και Ιωαννίνων με θέμα την ίδρυση του Διοικητικού Εφετείου.
Στις 8 Ιανουαρίου 1988, έγινε και νέα συνάντηση των ανωτέρω δια το θέμα του Διοικητικού Εφετείου.
Ο Δ.Σ. Ιωαννίνων συνεχώς ενοχλούσε τα αρμόδια Υπουργεία για το θέμα του Διοικητικού Εφετείου.
Δια του υπ' αριθμ. 563/31-10/3-11-1989 Π.Δ., συνεστήθη το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων, πλην όμως, παρά την επιθυμία του Δ.Σ., η λειτουργία του καθυστερούσε αδικαιολόγητα, οπότε το Δ.Σ. άρχισε νέο αγώνα για τη λειτουργία του.
Στις 13 Φεβρουαρίου 1990, ο Δ.Σ., δι' εγγράφου προς τους Βουλευτές Ιωαννίνων, τους προσκαλούσε στα γραφεία του Δ.Σ. για τις από κοινού ενέργειες για τη λειτουργία του Διοικητικού Εφετείου.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 1991, το Δ.Σ., επέδωσε υπόμνημα στην κα Μ. Δαμανάκη, πρόεδρο τότε του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, με σκοπό να ενδιαφερθεί, για τη λειτουργία του Δ. Εφετείου.
Μετά από μια προσπάθεια 8 ετών, στις 14 Ιουνίου 1993, στην αίθουσα του ακροατηρίου του Εφετείου του Δικαστικού Μεγάρου έγινε με κάθε επισημότητα η έναρξη λειτουργίας του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων.
Η πρώτη σύνθεση του Διοικητικού Εφετείου ήταν:
Πρόεδρος: Ο κ. Νικόλαος Βαβούρης
Μέλη: Ο Εφέτης Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος
Η Εφέτης κα Μαρία Τσιράχη
Γραμματεύς : Ο κ. Βασίλειος Λυκουγιώργος.
Η αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου συμπεριλαμβάνει τα Διοικητικά Πρωτοδικεία Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και Κερκύρας.
Μετά την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων, με τον Ν. 117 της 23-12-1913/2-1-1914 ιδρύθηκε στην πόλη έδρα Εκτάκτου Στρατοδικείου.
Με το από 13/18-4-1945 Β.Δ. δημοσιευθέντος στο υπ'αριθμ. 95 Α 71945 Φ.Ε.Κ. ιδρύθηκε Διαρκές Στρατοδικείο Ιωαννίνων, υπαγόμενο από την 31ην Αυγούστου 1952 στη Διοίκηση του Αου Σώματος Στρατού, η δε αρμοδιότητα του συμπεριλάμβανε τους Νομούς Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας, Κέρκυρας και τις Επαρχίες Βάλτου, Βόνιτσας και Ξηρόμερου.
Το Στρατοδικείο Ιωαννίνων λειτούργησε μέχρι την 15-2-1991, όταν με το υπ'αριθμ. 49/1991 Π.Δ. δημοσιευθέντος στο υπ'αριθμ. 26 Α' /1991 Φ.Ε.Κ. καταργήθηκε και οι αρμοδιότητες του μεταφέρθηκαν στο Διαρκές Στρατοδικείο Λάρισας.
Στην κατάργηση του Διαρκούς Στρατοδικείου Ιωαννίνων ο Δ.Σ. δεν έμεινε αδρανής. Δια συνεχών υπομνημάτων, τόσον προς τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, όσο και της Δικαιοσύνης, επικαλούμενος και τη συνεχή αύξηση των στρατευμάτων στην περιοχή των Ιωαννίνων, λόγω της κατάργησης των συνόρων με την γείτονα Αλβανία, επέτυχε την επανίδρυση του Διαρκούς Στρατοδικείου Ιωαννίνων.
Με το υπ' αριθμ. 83/1997 Π.Δ. δημοσιευθέντος στο υπ'αριθμ. 72 Α 714-5-1997 Φ.Ε.Κ. επανιδρύθηκε στην πόλη των Ιωαννίνων το Διαρκές Στρατοδικείο, με αρμοδιότητα στους Νομούς Ιωαννίνων, Άρτας, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και Κερκύρας, τα δε εγκαίνια της επανίδρυσης έγιναν στις 17-6-1998 με επισημότητα, ενώπιον των Θρησκευτικών, Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών της πόλης.
Αρχικώς το Στρατοδικείο στεγαζόταν στο παλαιόν τουρκικό κτίριο επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου. Σήμερα στεγάζεται σε νεώτερο στρατιωτικό κτίριο, το οποίο ευρίσκεται επί των οδών Ελ. Βενιζέλου και Παπαδοπούλου.
Αναλόγως του όπλου τα δικαστήρια διακρίνονται:
Αν και έγιναν πολλές απόπειρες κατάργησης του Στρατοδικείου, ο Δικηγορικός Σύλλογος κατάφερε με τη συνεργασία και των λοιπών φορέων, να ανακόψει την τάση αυτή. Δυσάρεστη έκπληξη και μεγάλη απορία μας προκάλεσε η δημοσίευση του υπ΄ αριθμ. 43/2019 Π.Δ. (ΦΕΚ Α΄ 76/23-5-2019) με το οποίο αιφνιδιαστικά, τρεις (3) μόλις ημέρες πριν την διενέργεια των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών στη χώρα μας (26.5.2019), ερήμην όλων αποφασίσθηκε η κατάργηση του Στρατοδικείου, Ναυτοδικείου και Αεροδικείου Ιωαννίνων, αποφασίσθηκε από 23.8.2019 η υπαγωγή της εδαφικής περιοχής που ανήκε στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Στρατοδικείου και Αεροδικείου Ιωαννίνων στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Στρατοδικείου και Αεροδικείου Λάρισας αντίστοιχα και η υπαγωγή της εδαφικής περιοχής, που ανήκε στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Ναυτοδικείου Ιωαννίνων, στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Ναυτοδικείου Θεσσαλονίκης, πλην των περιφερειακών ενοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας, που υπάγονται στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Ναυτοδικείου Πειραιά.Η απόφαση υπεγράφη από τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, κ. Αποστολάκη και το Π.Δ. υπεγράφη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλο, δημοσιευμένο μόνο αυτό σε ένα και μόνο ΦΕΚ. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων αμέσως διαμαρτυρήθηκε έντονα και με τη συμπαράσταση του Δήμου Ιωαννιτών και της Περιφέρειας Ηπείρου μάχεται για τη διατήρηση του Στρατοδικείου στην πόλη.
Το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων από το 1922 κατέβαλε προσπάθεια για την ανεύρεση μόνιμης λύσης για τη στέγαση των Δικαστηρίων της πόλης, ήτοι της ανέγερσης Δικαστικού Μεγάρου.
Στις 20 Οκτωβρίου 1937 ανακοινώθηκε, από την τότε κυβέρνηση, ο νόμος περί ανέγερσης Δικαστικών Μεγάρων και Φυλακών, μη συμπεριλαμβανομένης της πόλης των Ιωαννίνων. Το Δ.Σ., με υπόμνημα προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ζήτησε την επέκταση του νόμου και για την πόλη των Ιωαννίνων, χωρίς την επιβάρυνση των Δικηγόρων μέσω της παράστασης.
Στις 27 Μαρτίου 1939 το Δ.Σ. με νέο εμπεριστατωμένο έγγραφο προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, εξέθεσε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους επιβαλλόταν η ανέγερση Δικαστικού Μεγάρου στην πόλη των Ιωαννίνων.
Τα Δ.Σ., για να είναι πανέτοιμα για την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου, βασικό μέλημα τους ήταν η εξεύρεση καταλλήλου οικοπέδου. Το 1957 απαλλοτριώθηκε το οικόπεδο το οποίο βρισκόταν στην Κεντρική Πλατεία των Ιωαννίνων, στο σημείο όπου λειτουργούσε, άλλοτε, ο θερινός κινηματογράφος ΕΣΠΕΡΟΣ και το κέντρο διασκέδασης ΜΑΛΑΜΟΣ. Το ως άνω απαλλοτριωθέν οικόπεδο είχε περιέλθει από δωρεά από την ομογενή εξ Αμερικής Ζηκίδου στην Κοινότητα Γεωργάνων και είχε ιδρυθεί το ομώνυμο κληροδότημα Ζηκίδου. Έτσι βρέθηκε το κατάλληλο οικόπεδο για την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου, πλην όμως δεν έλλειπαν τα προβλήματα για την οριστική τακτοποίηση του οικοπέδου.
Στις 12 Δεκεμβρίου 1959 το Δ.Σ. κατέβαλε προσπάθειες για την όσον το δυνατόν ταχύτερη απαλλοτρίωση παρακειμένων οικοπεδικών τμημάτων για την ανέγερση του Δικαστικού Μεγάρου.
Στις 16 Μαρτίου 1961 το Δ.Σ. επανήλθε εκ νέου στο φλέγον θέμα, αποστέλλοντας τακτικότατα τηλεγραφήματα και υπομνήματα προς τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης και τον Υπουργό Δικαιοσύνης.
Για το θέμα του οικοπέδου στο οποίο θα ανεγειρόταν το Δικαστικό Μέγαρο, το Δ.Σ. είχε ν' αντιμετωπίσει και την αντίδραση των γειτόνων, οι οποίοι, με τηλεγράφημα την 9-11-1963 προς το Υπουργείο Δημοσίων Έργων, απαιτούσαν την τροποποίηση του σχεδίου στο ήδη απαλλοτριωθέν οικόπεδο, με κίνδυνο το οικόπεδο να χαρακτηρισθεί μη άρτιο και ακατάλληλο για την ανοικοδόμηση Δικαστικού Μεγάρου.
Τέλος με την επέμβαση του επιτίμου Δικηγόρου κ. Χαριλάου Τσόγκα και κατόπιν συμβιβασμού με την Κοινότητα Γεωργάνων λύθηκε το θέμα του οικοπέδου για την ανέγερση του Δικαστικό Μεγάρου, έτσι το μόνο το οποίο απέμενε ήταν η θεμελίωσή του.
Ο θεμέλιος λίθος του Δικαστικού Μεγάρου τέθηκε το 1970 από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης Τσουκαλά και Πρόεδρο του Δ. Συλλόγου του κ. Κ. Λαζαρίδη.
Εγκαινιάσθηκε στις 27 Ιουνίου 1976 από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Στεφανάκη και τον Πρόεδρο του Δ. Συλλόγου τον κ. Σ. Σπέγγου.
Στο Δικαστικό Μέγαρο στεγάζονται:
Τα Δ.Σ. του Δ.Σ. Ιωαννίνων, προσπαθούσαν εξ αρχής να εξασφαλίσουν και στέγη για τη στέγαση των δικαστηρίων και για τη στέγαση των γραφείων του Συλλόγου. Στις 12 Φεβρουαρίου 1932 και με την υπ' αριθμ. 42/1932 απόφαση του Δ.Σ. ανατέθηκε στον πρόεδρο του Δ.Σ. κ. Σ. Σούρλα, να παρακολουθήσει την δια πλειοδοσίας μίσθωση οικίας επί της οδού Αβέρωφ, ιδιοκτησίας του Δημοτικού Νοσοκομείου «Η ΑΓΑΠΗ», προσπάθεια η οποία απέτυχε. Έγιναν κι άλλες προσπάθειες για εγκατάσταση σε αίθουσα εντός των δικαστηρίων στο κτίριο ΠΑΠΑΖΟΓΛΕΙΟ. Στις 28 Οκτωβρίου 1939, το Δ.Σ., προσπαθούσε να βρει κατάλληλο οίκημα για την στέγαση των γραφείων στην Καπλάνειο Σχολή προς εγκατάσταση των γραφείων του Δ.Σ. και του Ταμείου Προνοίας. Αρχές του 1949 εκμισθώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων αίθουσα στην ΚΑΠΛΑΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ, επί της οδού Καπλάνη 14. Μετά τη γενομένη επισκευή εγκαταστάθηκαν τα γραφεία του Συλλόγου και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση την 16-3-1949.
Την 1η Οκτωβρίου 1995 τα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου μεταφέρθηκαν στην δεξιά ημιυπόγεια πλευρά του Δικαστικού Μεγάρου, όπου εδρεύει μέχρι σήμερα.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του Συντ. Δικηγόρου, Απόστολου Γκίκα, "Ο ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ (ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ) 1913-1999" ΈΚΔΟΣΗ Δ.Σ.Ι. 2000 επί Προεδρίας Ηλία Πολύμερου.
Τηλ: 26510 37858 || Email: info@dsioan.gr || Δικαστικό Μέγαρο Ιωαννίνων, ΤΚ 45221.
Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων || Copyright © 2024 || All rights reserved || Όροι Χρήσης